HZ. NUH’UN (A.S.) GERÇEK İSMİ

HZ. NUH’UN (A.S.) GERÇEK İSMİ 

Hz. Nuh (a.s.) Kur’ânı Kerîm’de ve Peygamber Efendimiz’in hadîsi şerîflerinde mühim bir yer işgâl etmektedir. Ülü’lazm peygamberlerden[1] birisidir. Kur’ân’da muhtelif vesîlelerle ismi 43 yerde geçmektedir. 28 âyetten müteşekkil olan 71. sûre, onun adını taşır. Meşhur tûfân sebebiyle beşeriyetin “İkinci Babası” sayılır.

İdrîs aleyhisselâm semâya ref’ edildikten sonra insanlar, hakîkati kaybede­rek putlara ve heykellere tapmaya başladılar. Bunun üzerine Nûh aleyhisselâm kavmine peygamber olarak gönderildi.

HZ. NUH’UN (A.S.) ESAS İSMİ

Hazreti Nûh’un esas isminin “Yeşkûr”, “Sâkin” veya “Abdülgaffâr” olduğu bildirilmektedir. Lakabı “Neciyyullâh” (Allâh’ın kurtardığı) ve “Şeyhu’lEnbiyâ” (nebîlerin uzun ömürlüsü)’dür.

İdrîs aleyhisselâm semâya ref’ olunduktan sonra kendisine tâbî olanlardan Vedd, Süvâ, Yeğûs, Yeûk ve Nesr, dîni yaşayıp teblîğ ettiler ve insanlar arasında yüksek bir mevkiye sâhip oldular. Vefât ettiklerinde, onları hatırlamak için şeytanların teşvîki ile heykelleri yapıldı. Halk, zamanla putperestliğe döndü. Bu heykellerde ilâhî bir kudret olduğuna inandılar.

HZ. NUH’UN (A.S.) KAVMİ PUTPERESTTİ

İbni Abbâs radıyallâhu anhümâ anlatıyor:

“Nûh aleyhisselâm’ın kavminde mevcut olan putlar sonradan Araplara intikâl etmiştir. Şöyle ki: Vedd adındaki put Dûmetu’lCendel’de idi ve Kelb kabilesine âitti. Süvâ’ adındaki put Hüzeyl’in idi. Yeğûs adındaki put Murâd kabilesine âitti. Sonra Benû Gutayf’ın oldu, Sebe’ye yakın Curf isimli mevkideydi. Yeûk, Hemedân’a âitti. Nesr, Himyer’in Âli Zi’lKelâ’ın idi. Bu putların isimleri aslında Nûh kavmindeki sâlih kimselere âitti. Şeytan bu sâlihler ölünce kavimlerine şu telkini yaptı: «Sâlih kişilerinizin oturmuş oldukları yerlere (onların hâtırasına) heykeller dikin ve bunlara onların isimlerini verin.» Halk bu telkine uyup, söyleneni yaptı. Bidâyette tapınma yoktu. Ancak ne zaman ki bunlar vefât ettiler, haklarındaki bilgi de unutuldu ve neticede câhil halk bu putlara tapınmaya başladılar.” (Buhârî, Tefsir, 71/1)

HZ. NUH’UN (A.S.) MESLEĞİ

Nûh aleyhisselâm, bâzen çobanlık, zaman zaman da ticâret yapıyordu. Kavminin başında Kâbil soyundan Dermesil isimli zâlim bir kişi bulunmaktaydı. Her kabîlenin ayrı bir putu mevcuttu. Her putun da bir hizmetkârı vardı. Hazreti Nûh aleyhisselâm bunları gülünç bulurdu. O dönemde ahlâksızlık ve putperestlik had safhaya varmıştı.

Dipnot: [1] Ülü’lazm peygamberler: En yüksek derecedeki peygamberler olup bunlar: Hazreti Muhammed sallâllâhu aleyhi ve sellem, İbrâhîm, Mûsâ, Îsâ, Âdem ve Nûh aleyhimüsselâm’dır.

Kaynak:  Osman Nûri Topbaş, Nebîler Silsilesi 1, Erkam Yayınları