Asla Affetmem’ diyenlere..

Asla Affetmem’ diyenlere..

Lise öğretmeni derste öğrencilerine şöyle der:

“Yarın hepiniz birer plastik torba ve beşer kilo patates getireceksiniz!”

Ertesi sabah hepsinin sıralarının üzerinde patatesler ve torbalar hazırdır.

Ögretmen :

“Şimdi, bugüne kadar affetmeyi reddettiğiniz her kişi için bir patates alın, o kişinin adını o patatesin üzerine yazıp torbanın içine koyun!”

Bazı öğrenciler torbalarına 3’er5’er tane patates koyarken, bazılarının torbası neredeyse ağzına kadar dolmuştur.

Öğretmen :

“Bir hafta boyunca nereye giderseniz gidin, bu

torbaları yanınızda taşıyacaksınız. Yattığınız yatakta, bindiğiniz otobüste, okulda hep yanınızda olacaklar.”

Aradan bir hafta geçer. Hocaları sınıfa girer girmez, öğrenciler şikayete başlarlar:

“Hocam, bu ağir torbayı her yere taşımak çok zor.

Hocam, patatesler kokmaya başladı.

İnsanlar tuhaf bakıyorlar, hem sıkıldık hem yorulduk….”

Öğretmen :

“Görüyorsunuz ki, affetmeyerek asıl kendimizi cezalandırıyoruz. Kendimizi ruhumuzda ağır yükler taşımaya mahkum ediyoruz. Affetmeyi karşımızdakine bir iyilik olarak düşünüyoruz..”

Aslında affetmek en başta kendimize yaptığımız bir iyiliktir.

Okuyan Herkesten neden bunu paylaşamasını istiyoruz hiç düşündünüz mü? Her paylaşım ile bunu okuyan kişi artacak ve hep beraber bir hayıra vesile olacağız.  Paylaşın ve en az 10 kişinin okumasına vesile olalım.